De 6 bouwstenen uit het Circulair Service Model helpen je om je infraproject meer circulair en duurzaam in te richten. Je kunt alle bouwstenen inzetten, maar ook één of enkele – afhankelijk van hoe je organisatie is ingericht en van je circulaire ambities. Hoe meer je er gebruikt, hoe duurzamer het project.
Voor een zo circulair mogelijk project is het zaak om de kennis en expertise van de opdrachtnemer maximaal mee te nemen in de scope en het ontwerp. Zorg daarom in de manier waarop je het project afbakent en (functioneel) uitvraagt aan de markt voor voldoende ontwerpvrijheid om de beste materiaal- en levensduurkeuzes te maken.
Bij een circulair infraproject past sturen op het leveren van een prestatie gedurende de contractperiode, in plaats van (alleen) op het opleveren van een asset. De opdrachtnemer krijgt daarbij de ruimte om zelf te bepalen hoe hij steeds de beste prestatie kan leveren.
In de ontwerpfase stel je een MKI-waarde vast. Deze waarde is ambitieus: het is de maximumwaarde die je als opdrachtgever acceptabel vindt. Want hoe lager de milieu-impact van een asset, hoe beter. In de realisatie- en onderhoudsperiode wordt de werkelijke MKI gemeten. Is de uiteindelijke milieu-impact lager dan afgesproken, dan keer je de aannemer een bonus uit. Is de milieu-impact hoger, dan houd je een bedrag in op de betaling (malus).
De financiële waarde van een asset aan het einde van de looptijd van het contract noem je de restwaarde. Deze kan op diverse manieren worden bepaald – je kunt bijvoorbeeld de boekwaarde nemen, of de vervangingswaarde.
Bij een contract met een lange onderhoudsperiode loont het om jaarlijks de onderhoudsstrategie te herijken op het gebied van duurzaamheid. Elk jaar kunnen immers circulaire en duurzame innovaties ontwikkeld zijn, die wellicht het materiaalgebruik en de CO2-uitstoot flink verlagen, of de levensduur verlengen.